فاطمه (سلام الله عليها) بعد از رحلت پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله)

ما زالت بعد ابیها معصبة الرأس باکیة العین، محترقة القلب.
«بعد از رحلت پیامبر پیوسته شال عزا به سر بسته بود، چشمانی گریان و قلبی سوزان داشت».
دوران شیرین زندگانی بانوی اسلام فاطمه زهرا سلام اللّه علیها با رحلت پیامبر(صلي الله عليه و آله ) به سرعت سپری شد (هر چند به یک معنی در سراسر زندگی او، دوران شیرینی وجود نداشت، چرا که پیوسته فشارها و جنگ ها و توطئه‏های دشمنان بر ضد اسلام و پیامبر آرامش روح فاطمه‏(سلام الله عليها ) را بر هم می‏زد).
با رحلت پیامبر(صلي الله عليه و آله ) طوفان های تازه‏ای از حوادث پیچیده و بحرانی وزیدن گرفت.
احقاد و کینه‏های بدر، خیبر و حنین که در عصر پیامبر(صلي الله عليه و آله ) در زیر خاکستر پنهان بود آشکار گشت.
احزاب منافقین به جنب و جوش افتادند تا هم از اسلام انتقام بگیرند، و هم از خاندان پیامبر.(صلي الله عليه و آله ) و فاطمه زهرا(سلام الله عليها ) در مرکز این دایره بود که تیرهای زهرآگین دشمنان از هر سوی به سوی آن پرتاب می‏شد.
فراق و جدائی دردناک از پدر از یکسو.
مظلومیت غم‏انگیز و جانکاه همسرش امیرمؤمنان علی(عليه السلام ) ‏ از سوی دیگر.
توطئه‏های دشمنان بر ضد اسلام از دیگر سو.
و نگرانی فاطمه از آینده مسلمانان و حفظ میراث قرآن، دست به دست هم دادند و قلب و روح پاکش را سخت می‏فشردند.
فاطمه سلام اللّه علیها نمی خواهد با بیان غم های خود روح پاک امیرمؤمنان علی(عليه السلام )‏ را که سخت از آن اوضاع ناگوار و خلافکاری‏های امت ضربه دیده، آزرده‏تر سازد.
به هین دلیل به کنار قبر پیامبر(صلي الله عليه و آله ) می‏رفت و با او درد دل می‏کرد، و سخنان جانسوزی همچون اخگر آتش که اعماق وجود انسان را می‏سوزاند، بر زبان می‏آورد.
«یا ابتاه بقیت والهة و حیرانة فریدة، قد انخمد صوتی و انقطع ظهری و تنغص عیشی»:
«پدرجان بعد از تو، یکه و تنها شدم، حیران و محروم مانده‏ام صدایم به خاموشی گرائید، و پشتم شکست و آب گوارای زندگی در کامم تلخ شد».
و گاه می‏گفت:
ماذا علی من شر تربة احمدا
الا یشم مدی الزمان غوالیا
صبت علی مصائب لوانها
صبت علی الایام صرن لیالیا
«کسی که خاک پاک پیامبر(صلي الله عليه و آله ) را ببوید سزاوار است تا پایان عمر هیچ عطری را نبوید.
بعد از تو ای پدر آنقدر مصائب بر من فرو ریخت که اگر بر روزهای روشن می‏ریخت به صورت شب های تیره و تار در می‏آمد».
چرا فاطمه سلام اللّه علیها اینگونه اشک می‏ریزد؟
چرا اینهمه بی تابی می‏کند؟
چرا همچون اسپند بر آتش، قرار ندارد؟
آخر چرا؟!...
جواب این چراها را باید از زبان خود او بشنویم.
ام سلمه می‏گوید:
هنگامی که بعد از وفات پیامبر(صلي الله عليه و آله ) به دیدن بانوی اسلام فاطمه سلام اللّه علیها رفتم و جویای حال او شدم در پاسخ جمله‏های پرمعنی را بیان کرد:
اصبحت بین کمد و کرب.
فقد النبی‏(صلي الله عليه و آله ) و ظلم الوصی.
هتک و اللّه حجابه...
و لکنها احقاد بدریة.
و تراث احدیة.
کانت علیها قلوب النفاق مکتمنة.
«از حالم چه می‏پرسی ای ام سلمه که:
من در میان اندوه و رنج بسیار به سر می‏برم:
از یکسو پدرم پیامبر(صلي الله عليه و آله ) را از دست داده‏ام، و از سوی دیگر [با چشم خو می‏بینم که‏] به جانشینش [علی بن ابیطالب‏] ستم شده است.
به خدا سوگند که پرده حرمتش را دریدند... .
ولی من می‏دانم اینها کینه‏های بدر.
و انتقام های «احد» است.
که در قلوب منافقان پنهان و پوشیده بود.
ولی با اینهمه دفاع از او حریم قدس علوی و حمایتش از امیر مؤمنان(عليه السلام )‏ در این دوران پر درد و رنج بر کسی پوشیده نیست.
گرچه حیاتش بعد از پدر همانگونه که خود از خدایش تقاضا کرد طولانی نشد و دو سه ماه بیشتر نگذشت که به جوار قرب خدا، و دیدار پدر شتافت، ولی در همین مدت از بذل هرگونه فداکاری و ایثار در حق امیر مؤمنان(عليه السلام )‏ و دفاع از اسلام فرو گذاری نکرد.
صلی اللّه علیک یا بنت رسول اللّه و رحمة اللّه و برکاته.
----------------------------------------------------
منبع مقاله: برترین بانوی جهان فاطمه زهرا(سلام الله عليها )، آیت الله مکارم شیرازی

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: